Šta znamo o planeti zemlji i njenoj zagadjenosti !?

U pojedinim slučajevima životna sredina pod istim stepenom polutantskog opterećenja može biti nejednako zagađena, što je posljedica različitog nivoa samoregulacionih procesa u geografskoj sredini. Nivo samoregulacionih procesa zavisi od kapaciteta okoline i samoregulacionih procesa u njoj, kako bi ona sačuvala »održivi razvoj«. Prirodni samoregulacioni proces je varijabilna kategorija i mora se pojedinačno, od slučaja do slučaja, utvrđivati za svaku konkretnu geografsku sredinu primjenom programskih prirodnogeografskih i sociogeografskih komponentnih i kompleksnih istraživanja.
Konkretna dijagnostička istraživanja imaju za cilj utvrđivanje koncentracije antropogenih agenasa u geografskoj sredini i njihov uticaj na prirodne sisteme, biocenoze i čovjeka. Granične vrijednosti štetnih polutanata nisu jedinstvene, u svim zemljama, jer su plod kompromisa i baziraju se na nivou naučne
tehničkih i ekonomskih mogućnosti iskorištavanja određene sredine. Gornje granične vrijednosti se utvrđuju i prema nivou samoregulacionih procesa date geografske sredine. U razvijenim zemljama za dozvoljene limite ugroženosti sredine ili maksimalno dozvoljene koncentracije (MDK) pojedinih polutanta u datoj sredini propisane su rigorozne mjere. Ovim se praktično teži smanjiti emisija antropogenih agenasa ili se teži njihovoj potpunoj eliminaciji. Ovom prilikom nije se zgorega sjetiti Paracelsusove izreke koja i sve je otrov, važna je doza.